Verf, wat kwasten, een (groot) doek en muziek. Ik heb het nooit geleerd en weet niets van techniek, maar ik vind het leuk om iets moois met kleur of iets geks met vorm te doen. Als dat is gelukt ben ik blij.

Net als dat ik blij word van koken, dansen, buiten zijn -’t liefst in fris maar zonnig herfstweer, een mooi boek, een goede documentaire over een economische kwestie, het geven van een zware spinningles of een goede filmhuisfilm. 

Als je meer wilt zien dan wat vanaf november in Averechts hangt: sabijn.exto.nl.

Reacties zijn altijd welkom!

Ik werd vorig jaar getroffen door een video die ik 'toevallig' vond op het internet. Toen ik de video bekeek werd ik geraakt, door de hoop en overlevingsdrang van kleine en jonge weeskinderen, die hecht hun familieband in stand houden. Elkaar helpend en steunend, de zwakkere voor de sterkere zorgend. En elke dag weer een onzekere stap dichter naar een betere toekomst.

"Geraakt door de familie Vilakati"

Zelf heb ik in oktober 2008 een reis gemaakt door Zuid Afrika, waar ik ook in gelegenheid was tot een korte ontmoeting met de kinderen die mij inspireerden. Door bemiddeling van Pater Maurice die in Piggs Peak woont kon ik drie van de vijf kinderen van deze documentaire hoogst persoonlijk begroeten en mijn genegenheid voor hen tonen door voor elk van hen een ‘poster’ van de schilderijen te geven. Ik wilde op deze manier een teken van betrokkenheid en respect tonen, omdat ze geen idee hebben van de verspreiding van hun verhaal over de wereld. Hun onderlinge solidariteit en zorg voor elkaar vind ik een voorbeeld voor ons mensen hier in het welvarende deel van de wereld.

De schilderijen van deze serie zijn ook mijn bijdrage aan het ondersteunen van de kinderhuishoudens in Swaziland. Dat wil ik doen door 50% van de opbrengst van de “Vilakati” serie ten goede van het werk voor kinderen als deze te laten komen.

Terug komend van deze reis zat ik vol met indrukken van natuur, cultuur en het leven in Afrika in het algemeen. Nu nog ben ik bezig met het vertalen van mijn indrukken in olieverf schilderijen. Een aantal van deze zijn ook op deze expositie te zien.

Tekenen en schilderen doe ik al sinds mijn jeugd, maar op een bepaald kruispunt in 2003, ben ik me steeds intensiever en gemotiveerder op olieverfschilderen toe gaan leggen. Het kan nog alle kanten op met mijn ontwikkeling.

Meer is te zien op mijn websites:

http://home.kpn.nl/camphuijsen_art/ - www.camphuijsen-art.nl

Ik woon en werk sinds 3 jaar in Den Haag en af en toe werk ik in een atelier in Bussum, oorspronkelijk kom ik uit Utrecht.

Korte periode HKU-Utrecht gevolgd (1 jr.) maar aan het begin van het 2e jaar autodidact verder gegaan.

Mijn werk bestaat meestal uit abstracte landschappen met daarin een figuratief onderwerp en soms uit meerdere onderwerpen. Hierbij spelen balans en harmonie een belangrijke rol. Het abstracte landschap/de achtergrond schilder ik terwijl het doek op een tafel of op de grond ligt, hierdoor voel ik mij wat vrijer in de keuzes die ik maak. Door om het doek te kunnen lopen maak ik sneller beslissingen in o/a balans en vlakverdeling, het kleurgebruik hangt af van hoe ik mij op dat moment voel en in welke stemming ik verkeer.

Bij het kiezen van het onderwerp of van de onderwerpen probeer ik vervolgens zoveel mogelijk te denken in tegenstellingen maar let ik tegelijk op eventuele vormen die ik in het abstracte zie. Hierdoor hoop ik een beeld te creëren waar elementen niet alleen tegenstellend maar ook in relatie tot elkaar staan.