Als beeldmaker gebruikt Peter foto’s voor het maken van illustraties.
Met behulp van geënsceneerde foto’s, versterkt door beeldmanipulatie, vertelt Peter een verhaal of breng hij een idee over.
Hoewel de foto’s dus onecht zijn, is de achterliggende gedachte wel concreet.
Peter is in juni 2010 afgestudeerd aan de fotoacademie in Amsterdam.
Naast vrij werk, maakt hij ook foto's in opdracht voor musici, theatermakers of bedrijven die gewoon een aparte foto nodig hebben.
Het afgelopen jaar ben ik afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Mijn werk gaat over melancholie en begrippen die daar bij horen zoals eenzaamheid, verlatenheid, weemoed en verlies. In mijn werk probeer ik een taal te vinden waarbij ik de toeschouwer deze gevoelens of emoties kan laten herinneren. 
Op dit moment bevind ik me op het stukje ‘verlies van het verleden’ waarbij ik spullen waar mensen aan gehecht zijn fotografeer en schilder. Door het schilderen worden de spullen universeler en door de diversiteit van motieven kan de toeschouwer zijn eigen associaties maken, waarbij het ene hem/ haar meer zal aanspreken dan het ander.
Ik laat me behalve door deze spullen inspireren door gedichten en songteksten maar ook door kunstenaars als Verster en Jan Mankes. Ik kijk naar hedendaagse kunstenaars als Marjan Laaper en Gabriëlle Basch, die me inspireren een combinatie te vinden tussen grafische of geprojecteerde delen en het traditionele schilderen.
Iris Reehorst
Muren
Zonder voorzorg, zonder medelijden, zonder schaamte
bouwden ze rondom mij grote hoge muren.
En nu zit ik hier en ben in wanhoop.
Aan niets anders denk ik: dit lot verteert mijn geest;
want veel dingen had ik buiten nog te doen.
O, toen ze de muren bouwden, hoe kon ik er niet op letten.
Maar ik hoorde nooit rumoer van metselaars of geluid.
Onmerkbaar sloten ze mij uit de wereld buiten.
1896
K.P. Kavafis
Boven alles staat dat ik de onbedwingbare behoefte heb om het leven vast te leggen, bij voorkeur met een analoge fotocamera, bij gebrek aan camera met een pen, bij gebrek aan pen als verzamelaar. Maar voordat ik mijzelf een fotograaf, schrijver of verzamelaar kan noemen, ben ik op de eerste plaats een toeschouwer. Ik bekijk wat er in het dagelijks leven om mij heen gebeurt en leg dat vervolgens vast.
Om mijn werk te kunnen maken moet ik dus eigenlijk gewoon mijn leven leiden en mijn camera altijd meenemen. Vervolgens is mijn belangrijkste taak om deze beelden te regisseren. Zo bepaal ik hoe mijn leven gepresenteerd wordt aan de buitenwereld. Het grootste gedeelte van mijn werkproces bestaat dan ook uit het evenwicht vinden tussen te veel laten zien en te weinig laten zien.
Buiten het verzamelen van mijn eigen herinneringen, gedachten en beelden, verzamel ik ook graag die van andere mensen. Ik doe dit door projecten op te zetten waarbij jonge fotografen, zoals ik, hun foto’s naargelang een bepaald thema aan mij opsturen. Vervolgens geef ik de verzameling vorm.
Hoewel ik me dus vooral bezighoud met mijn eigen persoonlijke wereld, probeer ik steeds meer contact te leggen met de mensen die precies hetzelfde doen als ik, maar mijn ultieme levensdoel is nog altijd om mijn hele leven in beelden te hebben vastgelegd tegen de tijd dat ik oma ben, zodat ik aan de hand van die foto’s mijn kleinkinderen alle verhalen kan vertellen.
Verandering is het centrale thema in het werk van Germa, waarbij zij zowel abstract als figuratief werkt. In de tekeningen en schilderijen worden cruciale momenten in een beweging of in een trager proces vastgelegd. De beweging kan neutraal zijn, of (heftig) emotioneel, in de richting groei of verval.
Germa Borst (1955) exposeert sinds 1984.
Deze overzichtsexpositie laat een keuze zien van schilderijen uit diverse series en unica over een periode van een aantal jaren.
Utrecht City Streets I (zie afbeelding) komt uit een serie van 3 geabstraheerde schilderijen geïnspireerd door het voortgaande proces van verval van straatdetails in de Vogelenbuurt in Utrecht.
Hiervan is eerst een reeks zwart-wit foto’s gemaakt.
Voornamelijk figuratief zijn de series "Dans" en "Oud en Vrouw". Dans is een serie schilderijen en tekeningen gebaseerd op observaties in verschillende Danscentra in Utrecht. Oud en Vrouw is een van de series uit het werk van Germa die de veranderende mens weergeeft. Oud en Vrouw bestaat merendeels uit portretten (acryl op doek). De gemeenschappelijke kenmerken van deze groep zijn in de hele serie zichtbaar, maar elk apart portret weerspiegelt ook het individuele beleven van de levensfase, met soms ingrijpende veranderingen.
Wat materiaalgebruik betreft is Germa Borst trouw aan haar eigen thema. Ze maakt gebruik van verschillende materialen en technieken, waarbij ze voortdurend op zoek is naar een optimale wisselwerking tussen vorm en inhoud, zonder de één ondergeschikt te maken aan de ander.
Germa maakt op aanvraag ook muurschilderingen bij particulieren en instellingen. Om haar eigen mogelijkheden te verruimen heeft zij een aantal jaren bij diverse kunstenaars lessen gevolgd.
Sinds 2007 is Germa geregistreerd Analytisch Tekentherapeute en geeft ze cursussen in tekeningen als beeldtaal van het onbewuste.
Informatie: 06 45 866 277
www.beelddrager.nl